دنیای موازی تخیلی ترامپ

این روزنامه آمریکایی در سرمقاله خود نوشت: ترامپ جمعه صبح در این جهانِ موازی در پیامی در توئیتر نوشت: نظامیان ما، سوریه را ترک کرده اند و در حال ترک سوریه به طرف مکان‌های دیگر و بعد آمدن به کشورشان هستند. حتی مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا در جهان واقعی تایید کرد که صد‌ها نظامی آمریکایی همراه با تانک‌ها و خودرو‌های زرهی برای تامین امنیت میدان‌های نفتی سوریه باقی می‌مانند.
به گفته رئیس جمهور، وی یک توافق صلح در شمال شرقی سوریه بوجود آورد که به ترکیه امکان می‌دهد منطقه امنی را که به دنبالش بود، ایجاد کند و از کرد‌ها که آمریکا متحد آنهاست محافظت شود و هزاران زندانی داعش همچنان در زندان بمانند. ترامپ روز چهارشنبه گفت: این نتیجه‌ای بود که آمریکا بوجود آورد و هیچ کسی دیگر آن را بوجود نیاورد. 
در واقعیت، آتش بس به میانجیگری ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و پس از آن بدست آمد که نیرو‌های دولتی روسیه و سوریه، کنترل پایگاه‌هایی که ترامپ دستور ترک آن‌ها را داد به دست آوردند. به گفته نماینده وزارت امور خارجه آمریکا در امور سوریه، از سرنوشت دست کم ۱۰۰ تروریست داعش، اطلاعی در دست نیست. نیرو‌های تحت رهبری ترکیه روز پنجشنبه و جمعه به حمله به روستا‌های کرد نشین ادامه دادند و هزاران غیر نظامی را مجبور به فرار کردند.
در جهان ترامپ، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به قول خود عمل کرد و نیازی نیست آمریکا علیه دولت وی تحریمی را اعمال کند. در جهان واقعی، به گفته اسپر، ترکیه با دست یافتن به توافقی که موجب قدرت یافتن روسیه، ایران و دولت بشار اسد رئیس جمهور سوریه شد، آمریکا و متحدانش را در وضعیتی دشوار قرار داد.
به نظر می‌رسد ترامپ معتقد باشد اگر مکرراً و با صدایی به اندازه کافی بلند، حقایق جایگزین (تقلبی) را اعلام کند، طرفدارانش راضی یا دست کم گیج خواهند شد. اما این‌ها زیان‌هایی را که آمریکا در خاورمیانه (غرب آسیا) متحمل شده است جبران نمی‌کنند یا مانع از بروز فجایای بیشتر در هفته‌های آتی نمی‌شوند.
یک سئوال این است که آیا اردوغان واقعا تهاجم خود را به کرد‌ها متوقف می‌کند یا به جانشین کردن آوارگان سوری عرب و ساکنِ ترکیه به جای کرد‌های در حال فرار کردن، به آنچه برخی معتقدند ممکن است پاکسازی قومی باشد ادامه می‌دهد. این عمدتا به پوتین و رژیم اسد بستگی دارد. ترامپ همه اهرم‌های فشاری را که آمریکا در اختیار داشت واگذار کرده است.
پرسش دوم این است که آیا آمریکا این توانایی را دارد و تا چه مدت از حوزه‌های نفتی سوریه در برابر داعش محافظت می‌کند. اکنون که نیرو‌های سوریه و روسیه وارد منطقه شده اند و شهر‌های مهم را به تصرف در آورده اند، این کار ممکن است دشوار باشد. در گذشته، اینکه آمریکا عملا کنترل شرق سوریه را در اختیار داشت به این کشور در حل مشکلات جنگ سوریه یک برگ چانه زنی مهم می‌داد. اکنون روسیه احتمالا شکلِ هر گونه توافقی را کنترل می‌کند.
از نظر ترامپ، سوریه "یک موفقیت بزرگ" بوده است و "کردها، ایمن هستند و به خوبی با ما همکاری کرده اند. در جهان واقعی، نیرو‌های آمریکایی که وی از منطقه بیرون آورد، در زمان خروج با پرتاب سبزی و آشغال بدرقه شدند. این حقارتی است که آمریکا به این زودی‌ها از آن خلاص نمی‌شود.