چرا خشکبار و آجیل گران و کم شد؟
رئیس اتحادیه فروشندگان خشکبار و آجیل تهران گفت: خشکسالی در دو سال اخیر، بزرگترین معضل در کمبود و گرانی خشکبار و آجیل است که البته این شرایط در سال جاری نیز ادامه دارد.
به گزارش
گروه اقتصادی خبرگزاری صداوسیما به نقل از روابط عمومی اتاق اصناف تهران؛ آقای مصطفی احمدی، افزود: چند مولفه در بازار این محصولات نقش حیاتی دارد؛ کیفیت، قیمت و فراوانی که کم آبی موجب کمبود این محصولات شده و به یک سوم کاهش یافته است.
وی تاکید کرد: این کمبود میتوانست در شرایط باز شدن و سهولت ثبت سفارشها جبران شود، بطور نمونه زمانی که در محصول بریج دچار کمبود میشویم دولت اجازه واردات میدهد، خشکبار و آجیل هم بنا به شرایط باید در ثبت سفارش آن تجدید نظر شود و کمبود این محصولات با واردات جبران گردد، تا ره این صورت از گرانتر شدن و کمبود آن برای مصرف کننده جلوگیری گردد، اما متاسفانه بستن ثبت سفارشها برای این محصولات مورد نیازد ر کشور که هر یک خاصیت دارویی برای سلامتی داردبه گرانتر شدن و کمبود آن کمک میکند.
احمدی تصریح کرد: صنف آجیل از یک سو ضمن تحمل شرایط و روزگار سخت و طاقت فرسا شیوع ویروس کرونا زیان هنگفتی دیدند و از سوی دیگر گران شدن برخی اقلام مورد نیاز برای فراوری بار سنگینی بر این صنف گذاشته است. استفاده از جوهر لیمو، روغن کرچک و نشاسته در فراوری برخی از محصولات بشدت مورد نیاز است. جوهر لیمو در مدت زمان کمی از کیلویی ۲۸ هزارتومان تا ۳۰ هزار تومان به کیلویی ۱۲۵ هزار تومان رسیده البته با توجه به اینکه تولیدات داخل تامین کننده نیاز بازار نیست باید واردات آن انجام شود که این کار ممنوع شده است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر عده مشخصی فقط میتوانند این محصول را با سهمیه از کارخانه تولیدکننده خریداری کنند که هر کیلو جوهر لیمو را ۷۵ هزار تومان میخرند و در بازار آزاد به صنف خشکبار که از عمدهترین مصرف کنندگان میباشند به کیلویی ۱۲۵ هزار تومان میفروشند.
احمدی گفت: در تابستان خرید خشکبار و آجیل کم میشود؛ اما با نزدیک شدن به شب چله و اعیاد تقاضا برای خرید آن افزایش مییابد؛ اما مردم قدرت خریدشان کمتر شده، مراجعه مشتریان به واحدهای صنفی خود حاکی از این جریان است. استقبال از خرید آجیل کم و افزایش قیمت زیاد شده و این عامل رکود در خرید را ایجاد میکند.
رئیس اتحادیه فروشندگان خشکبار و آجیل تهران تاکید کرد: دولتها برای راه اندازی شغل جدید میلیاردها خرج میکنند؛ اما روز به روز شاهدیم که افراد شغل خود را کنار گذاشته و به مشاغل واسطه گری که شغل تولید نیست روی میآورند. این معضل برای کشور بسیار گران تمام میشود. دولت قبل در شرایط حمایت از مشاغل در دوران کرونا قول واگذاری ۱۲ میلیون وام داده بود در حالی که تنها یک کیسه پسته در این صنف بیش از ۲۰ میلیون تومان ارزش دارد. ۱۲ میلیون وام به چه کار این صنف میآید؟
احمدی افزود: بارها مشکلات و شرایط بازار این صنف را به مسئولان توضیح دادیم؛ اما راه به جایی نبرده ایم. هزینههای مزد کارگر افزایش یافته از سوی دیگر گرانی انواع پسته، فندق، مغز گردو... سرسام آور است. قدرت خرید پایین، هیچ راه حلی وجود ندارد باید فکری عاجل کرد.
وی تاکید کرد: بسیاری از محصولات این صنف میتواند به کمک سلامتی و جبران کمبود ویتامینهای مورد لزوم برای بدن بیاید که در طولانی مدت میتواند تاثیر بسیار مطلوبی داشته باشد بطور مثال کم خونی را جبران کند و بار سنگینی از دوش وزارت بهداشت بردارد، اما گرانی محصولات این اجازه را نمیدهد. دولت با برنامه ریزی میتواند این مشکل را حل کند. بهتر است در تصمیمات از کارشناسان اتحادیههای صنفی استفاده کنند که در بطن کار قرار دارند.