به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، به خطر انداختن برجام، بی اعتنایی به نزدیکترین متحدان آمریکا و بی اعتماد کردن دشمنان آمریکا به مذاکره و نتایج آن را سه اشتباه مهم دونالد ترامپ توصیف کرد.
پایگاه اینترنتی سیدنی مورنینگ هرالد در تحلیلی با عنوان «اشتباه سه گانه ترامپ: اقدامات احمقانه و نسنجیده ترامپ درباره ایران، سطح تحمل شرکای آمریکا را پایین آورده است» نوشت: شاید پیشرفت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در حل بحران کره شمالی از طریق توئیتر باشد که ترامپ را جسور کرده است تا درست در این برهه گزینه تشدید تنشها با تهران را انتخاب کند.
رویکرد ترامپ در به سخره گرفتن آنچه که وی قبلا «بدترین توافقنامه» نامیده بود، به لحاظ ماهیت بطور چشمگیری متناقض است. به عنوان مثال، موضع کنونی وی در قبال ایران را با نظر به استدلال وی مبنی بر اینکه بحران با پیونگ یانگ باید قبل از دستیابی این دولت سرکش به توانایی هستهای حل میشد، مورد ارزیابی قرار دهید. منطقی بنظر میرسد. اما ترامپ از کاربرد آشکار این استدلال در مورد ایران - که در مسیر دستیابی به توانایی هستهای قرار داشت، اما موافقت کرده است در ازاء لغو تحریمها و باز شدن حسابهای بانکی بین المللی اش، آن روند را متوقف کند- غافل است.
در حالی که دولت اوباما (رئیس جمهور سابق آمریکا) نیروی محرک در پس توافقنامه هستهای سال ۲۰۱۵ بود، اما این یک توافقنامه بین تهران و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد- چین، فرانسه، انگلیس، روسیه و آمریکا- با همراهی اتحادیه اروپا بود. بنابراین، این یک سند چند جانبه است که با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل همراه شده که در متن آن از جمله، از تلاشهای دیپلماتیک پنج کشور بعلاوه ایران برای دستیابی به یک راه حل جامع، دراز مدت و مناسب برای مسئله هستهای ایران که در نهایت به دستیابی به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) منجر شد، استقبال شده است.
در این متن همچنین به صراحت به «تایید مجدد این مسئله در برجام که ایران هیچگاه در تلاش برای تولید یا دستیابی به هیچ گونه سلاح هستهای نخواهد بود»، اشاره میشود.
ترامپ آخر هفته گذشته، با درخواست از کنگره و متحدان آمریکا برای تعیین محکهای جدیدی جهت بررسی پایبندی ایران- از جمله با گنجاندن مسائلی خارج از حوزههای هسته ای- در واقع این فرآیند را وارد مسیر نامشخص جدیدی کرد.
ترامپ با این کار، سه اشتباه دردسر ساز مرتکب شده است: اول اینکه، برجام را در معرض خطر قرار داده است و در نتیجه بطور بالقوه چشم انداز بازگشت تهران به مسیر دستیابی به سلاحهای هستهای را تقویت میکند؛ دوم اینکه، به نزدیکترین متحدان آمریکا با نشان دادن اینکه آمریکا به طور یکجانبه علیه منافع آنها عمل میکند، بی اعتنایی و اهانت کرده است؛ و سوم اینکه، به کره شمالی، ایران و هر دشمن دیگر نشان میدهد که مذاکره اهمیت چندانی ندارد، زیرا حتی پس از انعقاد یک قرارداد و رعایت مفاد آن، ایالات متحده به سادگی میتواند آن را نقض کند.